 |
การที่คนเราเลือกจะทำอะไรซักอย่างย่อมมีที่มากันทั้งนั้น สำหรับผมก็เช่นกัน การเขียนการ์ตูนหรือวาดการ์ตูนมันเริ่มต้นจากความชอบ ความหลงไหล ความสนุก
มันไม่มีเหตุผลที่เหลวไหล เช่นการต้องการอวดอ้าง ว่าเขียนหรือวาดได้ดีกว่าใครที่ไหน ไม่ใช่ชื่อเสียง หรือเงิน คือคิดแบบนี้มาตลอด ซึ่งมันอาจจะถูกหรือผิดก็ได้ ตามแต่ระดับปัญญาความคิดของแต่ละคน
ในวันที่่ป่วยถ้าอยากวาดก็หยิบปากกาขึ้นมาได้ หรือพบความประทับใจบางอย่าง ก็วาดเดี๋ยวนั้นเลย มือกับดินสอ ปากกา สมอง ไหลไปตามที่อยากจะให้เป็นเลย แต่วันที่ไม่อยากวาดก็วาดไม่ได้ รู้ตัวดีว่าเป็นสิ่งที่เข้าใจได้ยาก เคยบังคับขัดขืนแต่ทำให้รู้สึกขมขื่นเหลือเกิน เช่น โศกเศร้าเสียใจอย่างที่สุดแต่ต้องวาดการ์ตูนให้มีรอยยิ้มมีความสุข เป็นอะไรที่ขัดแย้งในตัวเองอยู่พอสมควร
ในวันที่วาดได้ดีสิ่งกระทบกลับมาบางทีก็ยกยอเสียจนเกินเหตุ แต่ถ้าครั้นไม่เหมือนกับที่โดนคาดหวังไว้ ทั้งหลายทั้งปวงกลับเป็นสิ่งที่ตรงกันข้าม
คิดกับตัวเองว่าจะวาดการตูนเฉพาะที่อยากจะทำหรือสมควรทำเท่านั้น ไม่ใช่มีดหรือหมัดไปกระทบกระเทียบใคร ก็คิดอย่างนี้ ใครจะว่าอย่างไรก็ตามแต่ จะไปบังคับให้คิดเหมือนเราก็คงไม่ได้
เพราะรัก ชอบ ประทับใจ จึงเขียน.
